O poranku

Otwieram  oczy  wcześnie  rano
Biorę  od  Pana  to  co  mi  dano
Rześkie  powietrze  z poranną  rosą
Po  trawie  stąpając  stopą  bosą

Słońce  już  wstało  i ogrzewa  promieniem
Ogarniam  wszystko  lekkim  westchnieniem
Dookoła  gęsta  mgła  wszędzie  się  ścieli
Jakby  chciała  coś  ukryć  byśmy  tego nie widzieli

Ptaki  ćwierkają ,śpiewają  i  krzyczą
Słuchanie  tego  jest  wielką  słodyczą
I  wszędzie  tak  soczyście  tak  zielono
Ach  jakie  piękne  jest  to  natury  łono

Jeszcze  chwilę , jeszcze  chwilę  pozwól  mi  Panie
Chłonąć  to  piękno  zanim  dzień  na  dobre  wstanie
Za  chwilę  usłyszę  małych  stópek  tupanie
Zaparzę  mężowi  kawę  , a  jutro  znowu  wcześnie  wstanę.

autorka: Iwona  Januszkiewicz